The Sounding Burrows' Artikelen

Wie of wat zijn
The Sounding Burrows?

Contact

Als je graag iets voor me mee wilt nemen: hoeft niet, maar wil je het echt, dan is dat natuurlijk heel leuk!
Alleen ...
Ik houd niet van chocola, ik drink geen wijn of andere alcoholische dranken en ik ben allergisch voor bloemen (ik heb niet eens een vaas in huis!).
Waar je me wel erg blij mee maakt, is onderstaande.
Alvast bedankt!

10 juli 2013

Malice

Ook de puppen van Malice groeien als kool. De oogjes gaan inmiddels open en er worden duidelijk individuutjes zichtbaar. Mallow is mellow. Hij is de grootste (of dikste, het is maar hoe je het bekijkt ... Haha!) pup en heel erg ontspannen. Lindy is een dametje met temperament en een geweldig lief snoetje. Moment is iets kleiner dan Mallow, maar ook erg relaxt. Moose is het reutje zonder wit en ik noem hem Big Moose. Hij is bijna net zo groot als Mallow en het is een eigenwijs kereltje dat verdraaid goed weet hoe je bij de lekkerste tepel terechtkomt. Helaas voor hem zit ik er nog wel eens tussen en pik die lekkerste tepel in. Dat is namelijk voor Fleur. Fleur is het enige grizzletje in het nest en het kleinste pupje (ook al is dat nog best een flinke dame) en omdat ze met vijf zijn, wordt zij soms onder de voet gelopen.
Natuurlijk sta ik dat niet toe en leg haar geregeld aan. Ik leg eigenlijk heel vaak de puppen aan. Dat doe ik om te voorkomen dat ze door ervaring leren dat ze met macho gedrag de beste plek te pakken krijgen. Puppen worden namelijk niet 'dominant' geboren, maar met meer of minder energie.
En de meer energieke krijgen vaak de overhand en leren dan dat ze met een proactieve instelling meer gedaan krijgen. Maar in de omgang met mensen zijn juist de 'laat maar gaan laat maar waaien'type pups degenen die men het makkelijkste op te voeden vindt. Oftewel: degenen die het meest kans maken op een goed thuis.
Vandaar dat ik altijd voor een soort 'Uberpup' speel en geregeld voor de puppen bepaal aan welke tepel ze mogen liggen. Soms de lekkerste, soms juist niet.
Maar in dit geval was het hard nodig omdat Fleur anders te weinig melk binnen kreeg. En zelfs met mijn haviksoog op de wacht, was het nog moeilijk. Vandaar dat ik haar bijna een week lang ieder uur met een pipetje heb bijgevoerd. Inmiddels is het gereduceerd tot 4 of 5 keer per 24 uur (3 keer overdag en 1 of 2 keer 's nachts - vandaar ook mijn achterstand in blogposts!).
Maar het werpt zijn vruchten af - ze doen het alle vijf fantastisch!

Wil je The Sounding Burrows steunen of heb je baat bij wat ik schrijf? Een donatie wordt altijd erg op prijs gesteld!